Elephant in the room:
“If you say there is an elephant in the room, you mean that there is an obvious problem or difficult situation that people do not want to talk about”
“Όταν λες πως υπάρχει ένας ελέφαντας στο δωμάτιο, εννοείς πως υπάρχει ένα προφανές πρόβλημα ή δύσκολη κατάσταση, για την οποία κανείς δε θέλει μιλήσει, και κάνει πως δεν υπάρχει”.
Στα μέσα του Οκτώβρη, μια Πέμπτη μεσημέρι, ο δρόμος μου με έβγαλε στον πολυσύχναστο δρόμο της Γεωργίου Παπανδρέου. Και πιο συγκεκριμένα στον όμορφο και ζεστό χώρο του Elephant in the Room. Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζεις, το Elephant in the Room είναι το πρώτο all vegan εστιατόριο της Θεσσαλονίκης. Εκεί που λες, συνάντησα την Bettina, την ιδιοκτήτρια του Elephant, και καθίσαμε να τα πούμε λίγο. Ανάμεσα σε πολύχρωμα smoothies και μοσχομυριστά πιάτα ανταλλάξαμε απόψεις για το βιγκανισμό και τη μαγειρική. Και θα πρέπει να ομολογήσω πως η Bettina είναι από τους πιο ενδιαφέροντες ανθρώπους που έχω γνωρίσει ποτέ μου.
Με καταγωγή από τη Γερμανία, ήρθε στην Ελλάδα πριν από 17 χρόνια λόγω δουλειάς. Πριν την Ελλάδα ζούσε και εργαζόταν στη Νότια Αφρική. Όπως μου αποκάλυψε έχει ταξιδέψει και έχει ζήσει σε πολλές χώρες του κόσμου.
Ερχόμενη στη Θεσσαλονίκη, δεν ήταν ακριβώς αυτό που περίμενε. Στο μυαλό της, βλέπεις, είχε τα άσπρα γραφικά σπιτάκια, και τα γαλάζια παράθυρα και πόρτες, των Κυκλάδων. Το μόνο που γνώριζε είναι πως η Θεσσαλονίκη είχε θάλασσα. Κάτι το οποίο φυσικά ήθελε και η ίδια. Μετά την αρχική μικρή απογοήτευση, άρχισε σιγά-σιγά να ανακαλύπτει την ομορφιά της Θεσσαλονίκης. Για την ακρίβεια θεωρεί πως για να αντιληφθείς την ομορφιά της, θα πρέπει και να τη ζήσεις.
Πάνω στην κουβέντα μας, τη ρώτησα πόσο καιρό είναι vegan. θα τολμήσω να πω, πως εξεπλάγην όταν μου είπε πως είναι vegan 4 χρόνια. Για κάποιο λόγο πίστευα (λανθασμένα) πως θα μου έλεγε 15 ή 20 χρόνια – μη με ρωτήσεις γιατί δεν ξέρω! Όπως μου είπε, η αγάπη της, και η ενασχόληση της με τα αδέσποτα και τα ζωάκια που έσωσε, ήταν ο λόγος που την οδήγησε στον βιγκανισμό. Κάποια στιγμή έγινε μέσα της αυτό το μαγικό κλικ και από τότε άλλαξε όλη της η ζωή. Το Elephant, όμως; Πότε ήρθε; “Η δουλειά μου ήταν πολύ μονότονη – και ήθελα κάτι άλλο”, μου είπε. Ταυτόχρονα ένιωθε την ανάγκη να διαδώσει το μήνυμα του βιγκανισμού. “Δεν είμαι ο άνθρωπος που θα βγει στους δρόμους”, οπότε με το εστιατόριο μπόρεσε να πετύχει αυτά που ήθελε. Να διαδίδει τον βιγκανισμό, αλλά ταυτόχρονα να δοκιμάζει τα όρια της. “Μα εν μέσω κρίσης; Πως τόλμησες κάτι τέτοιο;” “Μου αρέσει να ρισκάρω – και να σου πω την αλήθεια, ήταν μια καλή ευκαιρία να δώσω και δουλειά σε άλλους”.
Κάπως έτσι το Elephant in the Room άνοιξε τις πόρτες του τον Αύγουστο του 2017. Τι θα βρεις εκεί; Πολλά και λαχταριστά πιάτα! Γύρο σόγιας τυλιχτό σε τορτίγια (το οποίο μάλιστα, είναι και ένα από τα αγαπημένα πιάτα
ανάμεσα στους πελάτες της), το λαχταριστό burger μελιτζάνας (το οποίο θα δώσει τη θέση του στο burger παντζαριού, τώρα που χειμωνιάζει), το τέλειο pulled “pork” σόγια σάντουιτς, τέλεια λουκάνικα από seitan, δροσερές
σαλάτες, μοναδικές μπύρες, και ότι τραβάει η όρεξη σου! Φυσικά, το Elephant in the Room στάθηκε η αφορμή για την Bettina ώστε να παίξει και με τη διεθνή κουζίνα, που τόσο αγαπάει (και που της είχε λείψει!). Πολύ συχνά διοργανώνει πολύ επιτυχημένες θεματικές βραδιές επηρεασμένες από όλο τον κόσμο! Ινδική κουζίνα, Μεξικάνικη, Ταϊλανδέζικη, Πολωνική, μέχρι και την πολύ πρόσφατη Γερμανική (Oktoberfest), θα έχεις την ευκαιρία να δοκιμάσεις γεύσεις από όλο τον κόσμο, στη vegan φυσικά εκδοχή τους! Που και που, μέσα από αυτές τις θεματικές βραδιές, κάποιο πιάτο ξεχωρίζει και λόγω ζήτησης μπαίνει στο βασικό μενού. Όπως τα dumplings, τα οποία είναι γεμισμένα με πατάτα, και μαγειρεύονται σε σως από κάσιους (όνειρο σου λέω!) – εντωμεταξύ είναι και ένα από τα
αγαπημένα πιάτα της Bettina – μαζί με τα Thai Balls, όπως μου είπε.
Το κοινό του καταστήματος είναι κατά 80% μη vegan, και μόλις το 20% είναι vegan. Χαρακτηριστικά, πιστεύει πως το vegan κοινό της Θεσσαλονίκης είναι πολύ μικρό ακόμα ώστε να στηρίξει εξολοκλήρου ένα κατάστημα. Και θεωρεί πως, ενώ γίνονται αξιόλογες κινήσεις στην αγορά θα χρειαστούν άλλα 5 περίπου χρόνια ώστε ο βιγκανισμός να καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου και να αρχίσει ο κόσμος να επενδύει στο βιγκανισμό όπως γίνεται και στο εξωτερικό. ‘Ονειρο της να μπορέσει ξανά κάποια στιγμή να ταξιδέψει, και γιατί όχι, να κάνει και ένα καταφύγιο για ζώα που τόσο πολύ αγαπά, και στάθηκαν και η αφορμή ώστε να στραφεί στο βιγκανισμό. Θα ήταν κατά κάποιον τρόπο και ένα ευχαριστώ απέναντί τους! “Και η μαγειρική; Τι θα γίνει;” Δεν ξέρω αν θα συνεχίσω να μαγειρεύω όπως τώρα. Ίσως υπό διαφορετικές συνθήκες. Για κάποια εκδήλωση, ή αν με καλέσουν κάπου. Σίγουρα όχι με τους ρυθμούς που δουλεύω τώρα. Θα ήθελα βέβαια κάποια στιγμή να κάνω το Elephant Cook Book. Και ίσως να γράψω και βιβλία για παιδιά. Νιώθω πως ενώ υπάρχουν βίγκαν βιβλία για παιδιά, δεν είναι αρκετά ολοκληρωμένα”, λέει και χαμογελάει.
Η ώρα είχε περάσει. Και φυσικά είχα πεινάσει! Κουβέντα στη κουβέντα ξέχασα για ποιο λόγο ήμουν εκεί! Μα φυσικά να δοκιμάσω διάφορες νοστιμιές! Η Bettina όπως πάντα φρόντισε για όλα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο! Τι έφαγα με ρωτάς; Πω πω πω… πολλά! Ξεκίνησα με τη σαλάτα από kale η οποία είναι must την προτείνω ανεπιφύλακτα, αν και την καρδιά μου κέρδισε η κρύα σαλάτα από ρεβίθια! (αγαπώ τα ρεβίθια, τι να κάνω;), συνέχεια με τα ονειρεμένα ταϊλανδέζικα κεφτεδάκια με φυστικοβούτυρο (μιαμ μιαμ) και συνέχισα με το απόλυτο σνίτσελ μπέργκερ! Πολύχρωμο, πικάντικο, πεντανόστιμο, ονειρεμένο! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙΣ! Και φυσικά δοκίμασα και το αγαπημένο πιάτο της Bettina. Τα dumpling με πατάτα σε σως από κάσιους. Και έχω να πω πως η Bettina έχει απόλυτο δίκιο όταν λέει πως είναι από τα αγαπημένα της! Είναι με διαφορά από τα πιο νόστιμα πιάτα που έχω δοκιμάσει! Ξεκάθαρα το αγαπημένο μου πιάτο στο Elephant! Εντωμεταξύ μη νομίζεις πως όλα αυτά τα έφαγα μόνος μου. Είχα μαζί μου και τον φίλο μου τον Παύλο ο οποίος φρόντισε για το βίντεο του Elephant που βλέπεις. (Αν θέλεις να δεις τη δουλειά του, ρίξε μια ματιά ΕΔΩ).
Επειδή φυσικά το φαγητό, και η καλή παρέα θέλουν και μπυρίτσα, η Bettina μου πρότεινε να δοκιμάσω την “Αλη”. Θα τολμήσω να πω πως εντυπωσιάστηκα από την ιδιαιτερότητα της γεύσης της. Η Άλη που λες, είναι η πρώτη μικροζυθοποιία στη Θεσσαλονίκη, και τα παιδιά που την έχουν κάνουν πραγματικά πολύ αξιόλογη δουλειά! Και φυσικά το απόγευμα μου έκλεισε με ένα από τα περίφημα και λαχταριστά τσιζ κεικ του Elephant, τα οποία όσες φορές και να τα φάω δεν τα χορταίνω! Πραγματικά είναι απλά τέλεια!
Η ώρα πέρασε και αφού φάγαμε και τα είπαμε όλα είχε έρθει η ώρα να φύγω. Επειδή, φυσικά, κι εγώ και ο Παύλος δεν καταφέραμε να τα φάμε όλα η Bettina μας τα ετοίμασε πακέτο για το σπίτι. Φεύγοντας αποχαιρετηθήκαμε και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για μια επόμενη φορά, δίνοντας μια ευχή να μπορέσει (θελήσει) όλο και περισσότερος κόσμος να συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει ένας ελέφαντας στο δωμάτιο. Και ότι κάθεται δίπλα του και τον χαιρετάει!
Το Elephant in the Room βρίσκεται στην Γεώργιου Παπανδρέου 11 ( Θεσσαλονίκη) και είναι ανοιχτά από Τρίτη μέχρι Κυριακή. Τρίτη με Σάββατο: 14:00-22:00, Κυριακή: 13:00-20:00
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Παύλο για την πολύτιμη βοήθεια σε αυτό το post. Για την εξαιρετική δουλειά που έκανε και στις φωτογραφίες και στο βίντεο!
Μέχρι την επόμενη φορά,
3 thoughts on “Μια μέρα στο Elephant in the Room”